Αγαπημένη ψυχή στον δρόμο της Εμπειρίας.

Μην κρίνεις ποτέ τον εαυτό σου, γι΄  αυτό  που ζεις αυτήν την στιγμή. Δες το ολόκληρο, αναγνώρισε την μεγάλη σπείρα που πάνω της κινείσαι. Ακόμη και όταν νομίζεις ότι κάνεις βήματα προς τα πίσω, ή ότι έχεις κολλήσει στα παλιά, αναγνώρισε πως αυτό ακριβώς χρειάζεσαι αυτή την στιγμή, για να τολμήσεις να κάνεις ένα μεγαλύτερο βήμα σε λίγο. Τότε, όταν θα είναι η σωστή στιγμή.

Κάτι ακόμη: θα διαρκέσει τόσο πολύ, όσο είναι για σένα απαραίτητο.

Να έχεις υπομονή και συμπόνια με σένα τον ίδιο, την ίδια

Το κυριότερο είναι αυτό: δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε.

Άσε τις λέξεις να απλωθούν μέσα σου.

Τα κύτταρα σου θα ενθυμηθούν. Και η ζωή θα προχωράει και θα αλλάζει, μαζί της θα αλλάζεις κι εσύ, θέλοντας και μη.

Μπορείς και σου επιτρέπεται, να κάνεις και να είσαι τα πάντα.

Επειδή οταν βγαίνεις στο δρόμο της αναζήτησης, το κάθε μονοπάτι οδηγεί στο ΄ Ολον.